Kazanie biblijne na podstawie Listu Jakuba 1:1-18 wygłoszone 9 sierpnia 2020 w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, w Warszawie przy ul. Zagórnej 10.
1:1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w rozproszeniu.
List Jakuba 1:1-18
1:2 Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,
1:3 Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość,
1:4 Wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków.
1:5 A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.
1:6 Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.
1:7 Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma,
1:8 Człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu.
1:9 A niech brat ubogi chlubi się z wywyższenia swego,
1:10 Bogaty zaś z poniżenia swego, gdyż przeminie jak kwiat trawy.
1:11 Albowiem słońce wzeszło z żarem swoim i wysuszyło trawę, i kwiat jej opadł, i uległo zniszczeniu piękno jego wyglądu; tak zmarnieje i bogacz na drogach swoich.
1:12 Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują.
1:13 Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi.
1:14 Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą;
1:15 Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.
1:16 Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.
1:17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.
1:18 Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń.
