W skład Rady Zboru wchodzą Starsi zboru, zwani czasem z jęz. greckiego prezbiterami. (I Tes. 5:12, Hebr. 13:7, 17, 24)
Do obowiązków Starszych należy:
- pouczać członków zboru w zdrowej nauce, a sprzeciwiających się upominać (Tyt. 1:9, I Tym 3: 1-5)
- podtrzymywać słabych (Dz. Ap. 20:35)
- pilnować i paść trzodę (zbór) Pańską (Dz. Ap.20:18)
- nie panując, ale będąc wzorem (I Pt. 5: 2,3)
- obchodząc się z nią łagodnie, jak matka obchodzi się z dziećmi (I Tes. 2:7, I Tym 5:17)
Sławomir Foks (pastor)
Urodził się 11 czerwca 1980 roku w Bydgoszczy, w rodzinie chrześcijańskiej. Nawrócił się w wieku 15 lat, a dwa lata później przyjął chrzest wiary. Od tamtej pory czynnie zaangażowany w służbę Zboru KECh w Bydgoszczy jako lider młodzieżowy, organizator obozów letnich dla dzieci i młodzieży w Centrum Obozów Chrześcijańskich Eden w Oćwiece.
Absolwent CHAT w Warszawie (1999-2004) z tytułem magistra nauk teologicznych – sekcja ewangelicka. Od 2004 do 2009 pracownik Seminarium Kościoła Ewangelicznego w RP w Bydgoszczy, członek Rady Zboru Kościoła Ewangelicznego w RP.
W latach 2009-2014 Pastor „Społeczności Chrześcijańskiej Fordon” w Bydgoszczy Kościoła Ewangelicznego w RP.
Od września 2014 do czerwca 2015 wykładowca Homiletyki w Wyższym Baptystycznym Seminarium Teologicznym w Warszawie-Radości.
Od października 2014 pastor I Zboru KECh przy ul. Zagórnej 10 (Chrześcijańskiej Wspólnoty „Zagórna10”).
Jest muzykiem, kaznodzieją, kocha Kościół i inwestuje swoje życie w budowanie innych. Ma żonę Olę, która jest nauczycielką w Chrześcijańskim Przedszkolu „Samuel” w Warszawie i dwóch synów, Kubę (14 lat) i Piotra (10 lat).
Henryk Dedo
Henryk Dedo urodził się 6 lipca 1957 roku w Jeleniej Górze. W wieku 13 lat uwierzył w Jezusa Chrystusa i rozpoczął świadome życie z Bogiem. Poprzez dramatyczne przeżycia odkrył, jak ważne jest dzielenie się Ewangelią
W 1978 r. zaczął uczęszczać do społeczności przy ul. Zagórnej 10.
W 1983 roku ukończył studia w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, uzyskując tytuł magistra teologii ewangelickiej. Przez 6 kolejnych lat pracował jako kierownik Korespondencyjnej Szkoły Biblijnej
W czasie studiów zrodziły się dwie jego największe pasje: praca duszpasterska wśród młodzieży oraz praca „z mikrofonem”. Pierwsza zaczęła się od prowadzenia chrześcijańskich obozów młodzieżowych i trwa nieprzerwanie do dziś. Pomimo upływających lat, Henryk nadal potrafi nawiązywać dobry kontakt z młodymi ludźmi, a ci lubią słuchać jego wykładów i darzą go szacunkiem. Drugą pasją jest realizowanie inspirujących audycji i reportaży radiowych, zachęcających do stawiania sobie ważnych pytań egzystencjalnych. Jako reportażysta należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Prace Henryka oraz Waldemara Kasperczaka – realizatora dźwięku – były wielokrotnie nominowane i nagradzane w najważniejszych polskich i europejskich konkursach radiowych.
Od 1996 r. kieruje Fundacją Głos Ewangelii. Jest członkiem Rad chrześcijańskich fundacji i Seminariów Teologicznych, ewangelistą Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan. Posiada honorowe obywatelstwo Stanów Nebraska oraz Kentucky w USA. Henryk jest mężem Diny, ojcem dwóch dorosłych córek, dziadkiem Kuby i Piotra. W wolnym czasie, poza czytaniem, książek jeździ na nartach, chodzi po górach, uprawia windsurfing i gra w siatkówkę. Przyjaciołom chętnie udziela rad z zakresu wiedzy o zdrowym żywieniu.
Waldemar Kasperczak (sekretarz)
Jeżeli Wszechmocny będzie twoim złotem i srebrem pełnym połysku dla ciebie, wtedy Wszechmocny będzie twoją radością i podniesiesz ku Bogu swoje oblicze. Gdy będziesz się do niego modlił, wysłucha cię i swoje śluby spełnisz. Cokolwiek postanowisz, uda ci się, a nad twoimi drogami zabłyśnie światło.”
Zacytowałem ten fragment gdyż tak naprawdę moje życie można podzielić na dwa okresy – przed odkryciem tego fragmentu i po jego odkryciu. I to ta druga część mojego życia jest o wiele ciekawsza i napawa mnie niesamowitą radością.
Jestem szczęśliwym mężem Moniki i dumnym ojcem Mai i Mikołaja. Jako nastolatek marzyłem o tym, aby pracować w radio, aby rozkochiwać ludzi w muzyce, aby kształtować ich wrażliwość muzyczną i przybliżać wartościowych ludzi. Każdy z nas jednak wie, że pewne marzenia są w zasięgu naszej ręki, a niektóre pozostaną w sferze marzeń. Tak też było z tym marzeniem, które przerastało możliwości nastolatka z małego miasteczka Mogilno na Kujawach. Wiedziałem, że muszę wyzbyć się tak wielkiego i nierealnego marzenia. Zająłem się więc różnymi sprawami w swoim życiu, próbując je sobie po swojemu poukładać.
Dziś od ponad 20 lat mieszkam w Warszawie, a od 19 lat pracuję w Fundacji „Głos Ewangelii”. Te słowa piszę, siedząc w reżyserce dźwięku naszego studia. Przez tych 19 lat zrealizowałem setki audycji radiowych, w których miałem okazję powiedzieć ludziom o tym, że Pan Bóg jest, że jest zainteresowany każdym człowiekiem i że z Nim wszystko jest możliwe. To On jest Dawcą Marzeń, On też pomaga nam te marzenia zrealizować. W Fundacji odpowiedzialny jestem za produkcję radiową, za poziom dźwiękowy i artystyczny audycji. Zdarza się, że nasze audycje są wyróżniane i nagradzane na różnych konkursach krajowych czy międzynarodowych, co daje nam wiele radości i satysfakcji, jednak najcenniejszą dla mnie nagrodą jest informacja, że ta czy inna historia z naszych audycji dała komuś iskierkę nadziei i wiary w zmianę swego losu. Kocham to, co robię, i robię to, co kocham, i wiem, że to wszystko kim jestem i co posiadam zawdzięczam Bogu.
Jacek Teterycz (skarbnik)
Urodził się 2 lipca 1968 roku w Zamościu. W wieku 20 lat wyjechał na studia do Lublina, gdzie ukończył Wydział elektryczny na Politechnice Lubelskiej.
Tuż przed wyjazdem, ewangelię głosiła mu kuzynka, dzięki której poznał osobiście Pana Jezusa Chrystusa w wakacje roku 1988.
Na II roku studiów trafił do Wspólnoty Chrześcijańskiej „Pojednanie”, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Kamillę. Pobrali się w lipcu 1995 roku, a w 1998 roku wraz z rodziną przeprowadził się do Warszawy. Od jesieni 1998 r. członek wspólnoty Z10, później też dał się poznać jako osoba godna zaufania, spełniająca warunki starszego zboru.
Z zamiłowania aktywny kibic siatkówki, od zawsze fascynowały go gry zespołowe. Z pasji ogrodnik.
Szczęśliwy mąż Kamilli, tata Kuby i Dominiki.