Zagórna 10Kazanie biblijne, na podstawie Listu do Kolosan 1:12-14, wygłoszone 16 czerwca 2024 roku w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan – Pierwszy Zbór w Warszawie.
Tłumaczyła Olga Kowalska.
1:12 Dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości,
1:13 Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego,
1:14 W którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
List do Kolosan 1:12-14
Kazanie biblijne wygłoszone 9 czerwca 2024 roku w I Zborze Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Warszawie.
Kazanie biblijne, na podstawie 6 rozdziału Księgi Izajasza, wygłoszone 2 czerwca 2024 roku w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan Pierwszy Zbór w Warszawie, ul. Zagórna 10.
6:1 W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.
Księga Izajasza 6:1-13
6:2 Jego orszak stanowiły serafy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał.
6:3 I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełna jest wszystka ziemia chwały jego.
6:4 I zatrzęsły się progi w posadach od tego potężnego głosu, a przybytek napełnił się dymem.
6:5 I rzekłem: Biada mi! Zginąłem, bo jestem człowiekiem nieczystych warg i mieszkam pośród ludu nieczystych warg, gdyż moje oczy widziały Króla, Pana Zastępów.
6:6 Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafów, mając w ręku rozżarzony węgielek, który szczypcami wziął z ołtarza,
6:7 I dotknął moich ust, i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg i usunięta jest twoja wina, a twój grzech odpuszczony.
6:8 Potem usłyszałem głos Pana, który rzekł: Kogo poślę? I kto tam pójdzie? Tedy odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie!
6:9 A On rzekł: Idź i mów do tego ludu: Słuchajcie bacznie, lecz nie rozumiejcie, i patrzcie uważnie, lecz nie poznawajcie!
6:10 Znieczul serce tego ludu i dotknij jego uszy głuchotą, a jego oczy ślepotą, aby nie widział swoimi oczyma i nie słyszał swoimi uszyma, i nie rozumiał swoim sercem, żeby się nie nawrócił i nie ozdrowiał!
6:11 I rzekłem: Dopókiż, Panie? A On odpowiedział: Dopóki nie opustoszeją miasta i nie będą bez mieszkańców, domy bez ludzi, a kraj nie stanie się pustynią.
6:12 Pan uprowadzi ludzi daleko, i w kraju będzie wielkie spustoszenie.
6:13 A choćby została w nim jeszcze dziesiąta część, ta ponownie będzie zniszczona jak dąb lub jak terebint, z którego przy ścięciu został tylko pień. Pędem świętym jest jego pień.