Kategorie
książki

Powody, by wierzyć – R.C. Sproul

„Powody, by wierzyć” – R.C. Sproul

(Rz 10:17) „Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.”

W tej recenzji nie tylko będę Ci polecał (obowiązkową) lekturę książki „Powody, by wierzyć”, ale wyjątkowo będę starał się też Ciebie zachęcić do czytania wszelkiej innej wartościowej chrześcijańskiej literatury. Pomyślałem, że warto napisać o tym dlaczego to tak ważne, abyśmy karmili się zarówno Słowem Bożym, jak i tym, co napisali bardziej doświadczeni od nas bracia w Chrystusie.

Przechodząc do tematu… Książka, o której dziś krótko opowiem jest zbiorem odpowiedzi na najważniejsze pytania z jakimi najczęściej mierzą się ludzie niewierzący lub poszukujący, ale podejrzewam, że również spora część osób wierzących bardzo skorzysta na tej lekturze. A to dlatego, że R.C. Sproul miał wyjątkowy talent od Boga do przedstawiania trudnych zagadnień w bardzo prosty i fascynujący sposób. Sądzę, że nie przesadzę jeśli powiem, iż ten autor jest jednym z moich najbardziej ulubionych, jeśli chodzi o jakość i treść pisanych książek.

Całość podzielona jest na 10 rozdziałów skupiających się na zupełnie odrębnych tematach (z kolei każdy tematyczny rozdział zawiera w sobie po kilka pytań z odpowiedziami).

W  trakcie lektury zetkniesz się między innymi z takimi pytaniami:

– czy w Słowie Bożym występują sprzeczności?

– czy ludzie wierzący to hipokryci?

– dlaczego na świecie istnieje tyle zła?

– czy można udowodnić istnienie Boga?

– czy człowiek jest wolny i jak zachodzi proces podejmowania decyzji?

– co z innymi religiami?

– co z ludźmi, którzy nie słyszeli o Chrystusie?

– co z życiem po śmierci?

– co z zrobić z problemem cierpienia?

– dlaczego ludzie potrzebują Boga nawet wtedy „gdy życie toczy się gładko”?

Itp.

Muszę też koniecznie wspomnieć o wstępie, gdzie autor opisuje swoje osobiste doświadczenia. Zaczynając od bardzo młodych lat opowiada o swojej relacji z ojcem i związanych z tym przykrych doświadczeniach połączonych z buntem i nienawiścią wobec Boga. Dowiesz się, jak wyglądały pierwsze doświadczenia Sproul’a ze Słowem Bożym oraz późniejsze etapy związane z Jego edukacją. Ciekawy jest w tym wszystkim również fakt, że krótko po swoim nawróceniu R.C. Sproul bardzo szybko zetknął się z całą gamą intelektualnych zastrzeżeń wobec chrześcijaństwa, przez co niemal od początku głównym zainteresowaniem autora stała się przede wszystkim apologetyka.

Żeby za dużo nie streszczać… tak w dużym skrócie prezentuje się ok. 150-stronicowa książeczka „Powody, by wierzyć”, która na większość stawianych w treści pytań nie odpowiada w sposób powierzchowny czy schematyczny, ale uczciwie próbuje się dokopać do sedna problemu, dając biblijne odpowiedzi na nie zawsze oczywiste zagadnienia.

Jeśli mój dotychczasowy opis nie przekonał Cię do lektury, to może spróbuję zachęcić Cię inaczej… Każda osoba, która narodziła się na nowo dostaje od Boga nowe serce – nową naturę, która walczy z naszym starym „ja” w ten sposób, że od momentu nawrócenia nasze życie staje się ciągłą potyczką ze starymi skłonnościami. Ta nowa natura ma nowe pragnienia, nową niezniszczalną miłość do swojego Zbawiciela (patrz: Ef 6:24) i nowy kierunek życia przepełniony wdzięcznością do Tego, który nas ocalił. To nowe życie, które jest w Tobie będzie widoczne na zewnątrz i będzie wydawało owoce. Wciąż nie będziesz doskonały, ale będziesz miał nowe cechy, charakterystyczne dla ucznia Jezusa Chrystusa. Jedną z takich cech jest ciągły stopniowy wzrost. Każda osoba, która doświadczyła przemieniającej łaski Bożej będzie wzrastała zarówno w poznawaniu Boga jak i miłości do innych braci i sióstr w Chrystusie. Ten wzrost nie dotyczy tylko niektórych wierzących, ale wszystkich owiec Jezusa w każdym zakątku świata:

(Kol 1:6) „(…) tak dzieje się to zarówno na całym świecie, jak i pośród was od tego dnia, kiedy usłyszeliście i poznaliście łaskę Bożą w prawdzie, że ona wydaje owoc i rośnie.”

Odradzająca Boża łaska zawsze wydaje owoc i zawsze rośnie (proces ten opisuje również Jezus w niektórych swoich przypowieściach). Oznacza to, że jako dziecko Boże będziesz pragnął poznawać Boga coraz bardziej i coraz bliżej, nie tylko w sensie teoretycznym, ale też praktykując to czego się nauczyłeś. Sądzę, że jednym z niezbędnych czynników potrzebnych w opisywanym tutaj wzroście jest karmienie się najpierw przede wszystkim Słowem Bożym, ale w dalszej kolejności również wartościową chrześcijańską literaturą. Inną, niezbędną częścią całego procesu jest przebywanie z braćmi i siostrami, których Bóg nam dał abyśmy się wzajemnie o siebie troszczyli, wzajemnie od siebie uczyli i wzajemnie się budowali tym, co przeżywamy z Bogiem (taką rolę pełnią między innymi nabożeństwa i grupy domowe). Nie jest to opcja, którą można zaniedbać – jest to konieczność. Do czego zmierzam? Powyżej nieprzypadkowo wspomniałem o wartościowej literaturze chrześcijańskiej. Czytanie dobrych (podkreślam: nie jakichkolwiek, ale dobrych) chrześcijańskich książek jest czynnością, która dla osoby wierzącej nie powinna być czymś nudnym albo wiązać się z przykrym obowiązkiem. Branie książki do ręki powinno raczej powodować w naszym sercu podekscytowanie i rodzić pytania:

W jaki sposób Duch Święty wykorzysta to co przeczytam i czy w jakiś sposób ubogaci mnie tak, że będę lepszym narzędziem w rękach Zbawiciela?

…albo…

Czy dowiem się z tej książki czegoś niesamowitego o Jezusie co sprawi, że moje serce powie: „Jak niezgłębione są dla mnie myśli twe, Boże, Jak wielka jest ich liczba!” (Ps 139:17).

A może to co przeczytam tak bardzo mnie zachwyci, że zakrzyknę: „O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego!” (Rz 11:33).

Bóg, którego poznajemy i o którym czytamy w Jego Słowie, ma o wiele większy wpływ ma nasze codzienne życie niż jesteśmy to sobie w stanie wyobrazić. On nie jest nudny, ale nieskończenie zachwycający, a coraz głębsze poznawanie go prowadzi do jeszcze bardziej gorliwego oddawania mu chwały i wdzięczności za okazaną łaskę.

Nie jest prawdą, że wiesz już o Nim wystarczająco dużo, albo że nie potrzebujesz wzrastać w Jego poznawaniu. Jeśli sądzisz, że jest inaczej to może właśnie być dowód na to, że tak naprawdę bardzo słabo znasz Boga? A jeśli Twój Bóg nie jest zachwycający, to może nie jest on biblijnym Bogiem? A może sądzisz, że wiesz już wszystko co trzeba i jesteś osobą zamkniętą na wzrost lub jakąkolwiek korektę swoich przekonań, bo dałeś sobie wmówić, że nie dotyczy Ciebie ten werset:

„Jeśli kto mniema, że coś poznał, jeszcze nie poznał, jak należało poznać” (1 Kor 8:2)

Być może powiesz: „Ale ja nie odczuwam ani nie potrafię w sobie wzbudzić takiego pragnienia, aby zaczytywać się w Słowie Bożym, a chrześcijańska literatura nudzi mnie”.

To wciąż nie jest przeszkoda. Jeśli twoje oczy chwilowo nie potrafią zobaczyć wspaniałości Boga i skarbów ukrytych w Jego Słowie – to po prostu zasiadając do lektury zawołaj słowami Psalmu 119:18: „Otwórz oczy moje, abym oglądał cudowność zakonu twego.” Skoro psalmista miał podobny problem i potrzebował, aby Bóg otworzył mu oczy na piękno i cudowność Jego Słowa (bo sam z siebie nie potrafił tego piękna w wystarczającym stopniu dostrzec), to Ty nie jesteś jakimś wyjątkowym przypadkiem! Wszyscy w jakimś stopniu nie dostrzegamy Bożego piękna i chwały wypływającej z Jego Słowa. Wszyscy za mało rozkoszujemy się Jego prawdą. Każdy z nas jest do pewnego stopnia ślepy na wiele aspektów natury Boga i tylko sam Bóg może uzdrowić nasze oczy i otworzyć nasze serca.

W związku z tym wszystkim nie szukaj proszę wymówek i zgłoś się do zborowej księgarni lub biblioteki po książkę „Powody, by wierzyć” – czas poświęcony na lekturę z pewnością nie będzie czasem straconym, a jeśli do tej pory nie miałeś w zwyczaju regularnie czytać chrześcijańskiej literatury – to być może opisywana tutaj książka okaże się jakimś przełomem i zachęci Cię do sięgnięcia również po inne wartościowe pozycje tego lub innego autora.

Wiktor.

PS. Ww książkę można zakupić lub zamówić w naszej księgarni zborowej.

Kategorie
książki

Eric Liddell – Wspanialsze niż złoto

„Eric Liddell – Wspanialsze niż złoto” – Janet i Geoff Benge

„Tych, którzy mnie czczą i ja uczczę.”

Z cyklu: „Chrześcijańscy bohaterowie dawniej i dziś”

Historia Erica Liddella jest dowodem nie tylko na to, że powyższe słowa są prawdziwe, ale także na to, że Bóg może wykorzystać każdą naszą pasję, zdolności i szczere serce, do budowania swojego Królestwa. Czy może być coś ważniejszego dla sportowca niż zdobycie złotego medalu na olimpiadzie? Czy bycie w czymś najlepszym i odnoszenie sukcesów w sporcie czy innej dziedzinie może podobać się Bogu?

Odpowiedź na te pytania znajdziemy w tej niesamowitej historii młodego Szkota, który urodził się w misjonarskiej rodzinie służącej w Chinach. Eric jako młody chłopiec nieszczególnie przepadał za nauką, ale kochał sport. A przede wszystkim, od najmłodszych lat, kochał Boga (nie było to jednak tak oczywiste i jawne, aż do pewnego przełomowego momentu w jego życiu).

Zacytuję dwa najbardziej wymowne i osobiste fragmenty jakie znalazłam w tej – kolejnej pochłanianej przeze mnie i moją rodzinę – książce:

„…Przypomniał mu się zasłyszany gdzieś cytat, którego słowa skierował teraz do słuchaczy: „W prochu porażki, podobnie jak w laurach zwycięstwa, jest chwała, jeśli daliśmy z siebie wszystko.” Potem mówił przez kilka chwil o znaczeniu tych słów, przypominając zebranym, że mogą być z siebie dumni jeśli tylko wiedzą, że wykonują coś najlepiej jak potrafią…”

„…Podobnie jak w Szkocji, potrafił przemawiać w sposób prosty, ale interesujący. Na przykład, pewnego dnia wyjaśniał pochodzenie angielskiego słowa sincere („szczery”). Powiedział chłopcom, że składa się ono z dwóch słów: sine, które znaczy „bez” i cere, które oznacza „wosk”. Wyjaśnił, że w przeszłości, gdy rzeźbiarz wykonywał posąg, podpisywał się na jego podstawie i dodawał frazę „sine cere”. W ten sposób gwarantował, że podczas pracy nad rzeźbą nie popełnił żadnych błędów, które byłyby zakryte woskiem. Eric powiedział chłopcom, że prowadzenie życia chrześcijańskiego oznacza, że nie ukrywamy słabości swojego charakteru ani swoich błędów, ale prowadzimy szczere życie.

„Bez wosku” – tak po latach podpisał swój list do Erica jego uczeń.

Nie wiem ile razy pisząc tą recenzje użyłam słowa wyjątkowa/y… Ale nawet jeśli się powtórzę, to powiem to kolejny raz: Eric Liddell bohater narodowy Szkocji, olimpijczyk i bohater biografii spisanej przez Janett i Geoffa Benge to wyjątkowy człowiek, o którym warto przeczytać… Cóż jednak sprawia, że stajemy się tak wyjątkowi? Myślę, że zawsze jest to Chrystus żyjący w nas i my żyjący dla Chrystusa.

Książka jest świetna – zwłaszcza dla młodych chłopców, ale nie tylko – jeden Ojciec w niebie wie jak bardzo osobista stała się i dla mnie.

Bardzo lubię czytać biografie, słuchać reportaży, poznawać historie ludzkiego życia… Nie są one dla mnie niczym gorszym niż literatura teologiczna czy apologetyczna, ponieważ to nasze codzienne życie pokazuje naszą teologię, nasze czyny pokazują w co wierzymy i w jakim stanie znajduje się nasze serce… Nasze upadki pokazują jak bardzo potrzebujemy Chrystusa, a nasze wybory – jak blisko Niego jesteśmy.

Polecam historię Erica Liddella – po biografii „Lilian Trascher – Perły z nad Nilu”, to druga moja ulubiona pozycja tego cyklu (Chrześcijańscy bohaterowie dawniej i dziś).

Może któregoś dnia to Ty czytelniku staniesz się także bohaterem jednej z nich… Na pewno już dzisiaj możesz stać się misjonarzem we własnym domu czytając te historie swoim dzieciom, rodzicom, wnukom czy przyjaciołom.

W miłości Chrystusa
Bez wosku. – Ola C.

PS. Książkę można wypożyczyć z biblioteczki zborowej.

Kategorie
książki

Chrześcijański dom

„Chrześcijański dom” – Shirley Rice

„Jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno trudzą się ci, którzy go budują.” Psalm 127:1

Wydaje mi się, że Pan Bóg opiekuje się mną w przestronny sposób – widzę to między innymi przez to, że pozwala mi czytać odpowiednie książki w odpowiednim czasie. Ostatnie kilka miesięcy były dla mnie trudne pod względem mojego macierzyństwa. Książka „chrześcijański dom” pomogła mi zyskać nowe, świeże spojrzenie na rolę żony, mamy i opiekunki domowego ogniska. Książka Shirley Rice została napisana w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, jednak moim zdaniem jest dużo lepsza niż wiele współczesnych poruszających ten sam temat. „Chrześcijański dom” to seria wykładów wygłoszona przed autorkę w kościele w Norfolk w stanie Virginia. Mała grupa około dwudziestu pięciu kobiet, które spotykały się by studiować to, co Słowo Boże mówi na temat małżeństwa i wychowywania dzieci, stała się grupą ponad dwustu kobiet z wielu różnych kościołów. 

Uważam, że są to tematy, które ciągle powinny być poruszane i przypominane, byśmy mogły cieszyć się z naszych mężów i dzieci. Osobiście bardzo chętnie przyjmuję rady innych chrześcijanek i myślę, że gotowość na to powinna być w każdej z nas. Tyle czasu poświęcamy często na szkolenie się w różnych sprawach, które zazwyczaj nie mają większego znaczenia – dlaczego nie miałybyśmy uczyć się o czymś co ma wpływ na wieczność? 

W książce znajdziemy wiele przydatnych rad dotyczących małżeństwa. Zdaję sobie sprawę, że wiele osób może uważać je za staroświeckie, ale prawda jest taka, że te rady są oparte na nieomylnym Słowie Bożym. Sama budując moje małżeństwo w podobny sposób doświadczam niesamowitego błogosławieństwa. 

Bardzo ciekawe i przydatne były dla mnie wskazówki dotyczące wychowywania dzieci. Wiele razy, czytając „Chrześcijański dom” zawstydziłam się, zastanawiając się czy moje dziecko widzi we mnie Jezusa. Najbardziej lubię czytać właśnie takie książki, które skłaniają do refleksji i pewnych zmian w życiu. 

Bardzo poruszył mnie ten fragment: 

<<Przychodzi mi na myśl spotkanie Jakuba z Ezawem, które odbyło się po bardzo długiej rozłące. Ezaw powiedział wtedy do Jakuba : „A ci, kim są dla ciebie?” Jakub odpowiedział : „To dzieci, którymi Bóg łaskawie obdarzył twego sługę(…)”. Ezaw rzekł: „Ruszajmy w drogę i chodźmy”. Jakub powiedział „Wiesz, panie mój, że mam dzieci wątłe, a owce i krowy karmią młode; jeśli będę je pędził choćby dzień jeden, padnie mi cała trzoda(…). Będę szedł powoli tak jak będą szły dzieci(…)”. ( Rdz 33,5.12-14). Musimy prowadzić je delikatnie – tak, aby mogły to wytrzymać. Powinniśmy też pamiętać, że jeśli popędzimy za szybko, to zginą.” Czytając te słowa uświadomiłam sobie jak ważna dla mojego synka jest moja łagodność, uprzejmość, moja pomoc. A zarazem autorka zachęca by świadczyć  swoimi słowami i czynami o Jezusie, nie myśląc o tym, że dzieci są za małe by coś zrozumieć.

„Chrześcijański dom” to pozycja obowiązkowa dla mężatek i tych, które pragną założyć rodzinę. Zachęcam byśmy kształciły się w tym co najważniejsze.

Przeczytałam i polecam.
Ania Z.

PS. Książkę można wypożyczyć w naszej zborowej bibliotece.