Kategorie
książki

Odrzucone dziedzictwo

„Odrzucone dziedzictwo” – Lidia Czyż

Jak zwykle z dużą przyjemnością sięgnęłam po książkę Lidii Czyż. Oczywiście nie zawiodłam się i najnowszą powieść „Odrzucone dziedzictwo” przeczytałam prawie jednym tchem.

Tym razem autorka opowiada losy Marty, która wychowywała się w „zimnej” rodzinie. Rodzice nie przytulali, nie chwalili, nie okazywali miłości ani nie dawali poczucia bezpieczeństwa. W Polsce to były trudne lata – lata głębokiego socjalizmu – było niewiele, w większości domów się „nie przelewało”, ale kiedy jest miłość to nie zauważa się tych braków. A co jeśli tej miłości zabraknie? Jak wyglądała codzienność bohaterki tej historii? Jak radziła sobie jako dziecko, nastolatka i dorosła kobieta? Jakie podejmowała decyzje? Czy wreszcie ktoś okazał jej miłość i czy była w stanie tą miłość przyjąć? O tym dowiecie się z kart tej książki.

Dla mnie znamienite było to, jak autorka idealnie opisała wiele patologicznych relacji: toksycznych dorosłych, osoby uzależnione i współuzależnione. Jaki wpływ na dziecko mają toksyczni rodzice i że dziecko będące w takiej rodzinie w ogóle nie zdaje sobie sprawy, że wzorce jakie ma nie są dobre, bo po prostu nie zna innych i nie wie, że powinno być inaczej.

Pozwolę sobie „zaspojlerować” – Marta w końcu poznała Boga, chociaż miała głęboko wpojony ateizm. Zaczęła czytać Biblię i wreszcie poznała co jest dobre, a co złe. Jaki jest Boży plan dla rodziny oraz jak okazywać miłość i szacunek; jak i po co wybaczać. Ale jak do tego doszło – sami sprawdźcie.

Przeczytałam i polecam.
Brygida

PS. Polecam również inne książki tej autorki. Znajdziecie je zarówno w naszej zborowej księgarni jak i w biblioteczce.

PPS. Inne książki Lidii Czyż to „Mocniejsza niż śmierć”, „Narodziny perły”, „Pozostała tylko nadzieja”, „Na dwa głosy”, „Popiół czy diament”, „Nie zawsze świeci słońce”, „Słodkie cytryny”, „Nic do oclenia” i „Tato”.

Kategorie
kazania

Przyznanie się drogą do przebaczenia

„Przyznanie się drogą do przebaczenia” – Henryk Dedo – 2024-03-03

Kazanie biblijne na podstawie Pierwszego Listu Jana 1:5-10, wygłoszone 3 marca 2024 roku w Pierwszym Zborze Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Warszawie, Zagórna 10.

1:5 A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności.
1:6 Jeśli mówimy, że z nim społeczność mamy, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie trzymamy się prawdy.
1:7 Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.
1:8 Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma.
1:9 Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
1:10 Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, kłamcę z niego robimy i nie ma w nas Słowa jego.

1 List Jana 1:5-10
Kategorie
książki

Plamek

„Plamek” – Andy Addis

„Plamek” z podtytułem – „Opowieść o przebaczeniu i łasce” to ładnie wydana książka w twardej oprawie, z pięknymi ilustracjami Tatio Viana – hiszpańskiego artysty i ilustratora. Z kolei Andy Addis to amerykański pastor baptystyczny. Razem stworzyli pomoc dla rodziców, aby móc w przystępny dla dzieci sposób wyjaśnić pojęcie grzechu, przebaczenia i łaski. Oprócz wciągającej opowieści, na końcu książki zostały umieszczone pytania pomocnicze do każdego rozdziału, aby ułatwić rodzicom prowadzenie rozmowy o grzechu i łasce oraz jak pomóc dziecku w zaufaniu Jezusowi.

Jeśli chodzi o treść, to przyznam szczerze, że chwilami czytałam synowi ze ściśniętym gardłem, a nawet uroniłam parę łez. Autor opisuje przygody chłopca o imieniu Plamek mieszkającego w królestwie gdzie każdy ma na skórze plamki. Kolejne skazy na ciele pojawiają się za każdym razem, gdy dana osoba zrobi coś złego. Plamek nie chce zaakceptować takiego życia i wyrusza w podróż w poszukiwaniu kogoś, kto wie jak się pozbyć tych plam. Po drodze odwiedza miejscowość Zakrywice, gdzie mieszkańcy (Zakrywiczanie) zakrywają swoje plamki malując skórę. Przechodzi też przez wioskę Udawnicę, w której wszyscy mieszkańcy (Udawniczanie) udają, że mają skórę czystą bez skaz. Trafił też po drodze do Wytyku, gdzie Wytyczanie oskarżali innych o swoje grzechy…

Na końcu swej podróży Plamek spotkał Króla, który znał sposób na zmycie plam. Ten Król zabrał wszystkie skazy chłopca, przyjmując je na siebie…

Przeczytałam i  polecam.
Brygida

PS. Książkę poleca również mój syn Wojtek 🙂
PPS. „Plamek” został wydany w Polsce przez Wydawnictwo CLC.