Kategorie
kazania

Jestem odpowiedzialny za swoje wybory

„Jestem odpowiedzialny za swoje wybory” – Henryk Dedo – 2024-10-20

Kazanie biblijne na podstawie 1 Księgi Mojżeszowej 6, wygłoszone 20 października 2024 roku, w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, Pierwszy Zbór w Warszawie.

6:1
A kiedy ludzie zaczęli rozmnażać się na ziemi i rodziły im się córki,
6:2
Ujrzeli synowie boży, że córki ludzkie były piękne. Wzięli więc sobie za żony te wszystkie, które sobie upatrzyli.
6:3
I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.
6:4
A w owych czasach, również i potem, gdy synowie boży obcowali z córkami ludzkimi, byli na ziemi olbrzymi, których im one rodziły. To są mocarze, którzy z dawien dawna byli sławni.
6:5
A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe,
6:6
Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w sercu swoim.
6:7
I rzekł Pan: Zgładzę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi, począwszy od człowieka aż do bydlęcia, aż do płazów i ptactwa niebios, gdyż żałuję, że je uczyniłem.
6:8
Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pana.
6:9
Oto dzieje rodu Noego: Noe był mężem sprawiedliwym, nieskazitelnym wśród swojego pokolenia. Noe chodził z Bogiem.
6:10
I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
6:11
Ale ziemia była skażona w oczach Boga i pełna nieprawości.
6:12
I spojrzał Bóg na ziemię, a oto była skażona, gdyż wszelkie ciało skaziło drogę swoją na ziemi.
6:13
Rzekł tedy Bóg do Noego: Położę kres wszelkiemu ciału, bo przez nie ziemia pełna jest nieprawości; zniszczę je wraz z ziemią.
6:14
Zbuduj sobie arkę z drzewa żywicznego. Zrób komory w arce, i powlecz ją wewnątrz i zewnątrz smołą.
6:15
A zrobisz ją tak: Długość arki niech wynosi trzysta łokci, szerokość jej pięćdziesiąt łokci, a wysokość jej trzydzieści łokci.
6:16
Zrobisz w arce okno i zakończysz je na łokieć od góry. Z boku arki umieścisz drzwi. Uczynisz w niej dolne, wyższe i najwyższe komory.
6:17
Bo oto Ja sprowadzę potop na ziemię, aby zniszczyć pod niebiem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. Wszystko, co jest na ziemi, zginie.
6:18
Ale z tobą ustanowię przymierze moje i wejdziesz do arki ty i synowie twoi, i żona twoja, i żony synów twoich z tobą.
6:19
Z wszelkich istot żyjących, z wszelkiego ciała wprowadzisz do arki po parze z każdego, aby z tobą zostały przy życiu. Niech to będzie samiec i samica.
6:20
Z ptactwa według rodzajów jego i z bydła według rodzajów jego, i z wszelkiego płazu ziemnego według rodzajów jego, po parze z każdego z nich wejdą do ciebie, aby zostały przy życiu.
6:21
Ty zaś weź z sobą wszelką żywność, którą się jada, i zgromadź u siebie, aby była na pokarm dla ciebie i dla nich.
6:22
I uczynił Noe wszystko tak, jak mu rozkazał Bóg; tak uczynił.

Księga Rodzaju 6:1-22
Kategorie
kazania

Boże, dlaczego nic nie robisz widząc zło?

„Boże, dlaczego nic nie robisz widząc zło?” – Sławomir Foks – 2024-10-13

Kazanie biblijne z serii: „Bóg potężniejszy niż grzech, przeciwności, ból i cierpienie”, na podstawie Księgi Habakuka od 1:1 do 2:1, wygłoszone 13 października 2024 roku w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan Pierwszy Zbór w Warszawie.

1:1
Wyrocznia, którą prorok Habakuk otrzymał w widzeniu.

1:2
Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? Jak długo będę krzyczał: Pomocy! a Ty nie wybawisz?

1:3
Dlaczego dopuszczasz, bym patrzył na złość i spoglądał na bezprawie? Ucisk i przemoc dzieją się na moich oczach, panuje spór i zwada?

1:4
Dlatego zamiera prawo, a sprawiedliwość nie wychodzi na jaw, gdyż bezbożny osacza sprawiedliwego, i tak prawo bywa łamane.

1:5
Spójrzcie na narody i zobaczcie, patrzcie ze zdumieniem i trwogą! Bo za waszych dni dokonuję dzieła, w które nie uwierzycie, gdy wam ktoś o nim będzie opowiadał.

1:6
Bo oto Ja pobudzę Chaldejczyków, lud srogi i gwałtowny, który wyprawia się do odległych ziem, aby posiąść sadyby, które do niego nie należą.

1:7
Jest on okrutny i straszny, on sam ustala prawo przemocy.

1:8
Jego konie są szybsze niż lamparty, dziksze niż wilki stepowe, jego jeźdźcy pędzą cwałem z daleka, lecą jak orzeł, rzucający się na żer.

1:9
Każdy z nich przychodzi, aby grabić, ich twarze są zwrócone na wschód; biorą jeńców licznych jak piasek.

1:10
Szydzą z królów, śmieją się z książąt, śmieją się z każdej twierdzy; sypią dookoła wały i zdobywają ją.

1:11
Potem przechodzą jak burza i mkną dalej, jak ten, kto swoją siłę uważa za boga!

1:12
Lecz Ty, Panie, który jesteś od wieków, Boże mój, Święty mój, nie daj nam zginąć! Panie, powołałeś ich, aby dokonali sądu, Skało, ustanowiłeś ich, aby wymierzyli karę.

1:13
Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć na zło, nie możesz spoglądać na bezprawie. Dlaczego jednak przypatrujesz się przewrotnym, milczysz, gdy bezbożny pożera sprawiedliwego?

1:14
Gdy czyni z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z płazami, które nie mają władcy?

1:15
Wszystkie wyciąga wędką, zagarnia je swoim niewodem, zbiera je w swoją sieć i dlatego raduje się i weseli,

1:16
Dlatego składa ofiary swojemu niewodowi i spala kadzidła swojej sieci, gdyż dzięki nim większa jest jego zdobycz i lepsze jego pożywienie.

1:17
Czy dlatego ma nieustannie opróżniać swój niewód i bezlitośnie mordować narody?

Hbk 1:1-1:17

2:1
Muszę stanąć na mym posterunku, udać się na basztę; muszę wypatrywać i baczyć, co mi powie, co odpowie na moją skargę.

Hbk 2:1
Kategorie
kazania

Psalm 2

„Psalm 2” – Andrzej Machauf – 2024-10-06

Kazanie biblijne na podstawie Psalmu 2, wygłoszone 6 października 2024 roku w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan Pierwszy Zbór w Warszawie.

2:1
Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach?

2:2
Powstają królowie ziemscy I książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:

2:3
Zerwijmy ich więzy I zrzućmy z siebie ich pęta!

2:4
Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich, Pan im urąga.

2:5
Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim I gwałtownością swoją przerazi ich:

2:6
Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.

2:7
Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.

2:8
Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo I krańce świata w posiadanie.

2:9
Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane.

2:10
Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!

2:11
Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd,

2:12
Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!

Psalm 2:1-12