Kazanie biblijne na podstawie Listu do Hebrajczyków 12:4-13, wygłoszone 26 czerwca 2022 w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, w Warszawie przy ul. Zagórnej 10.
12:4 Wy nie opieraliście się jeszcze aż do krwi w walce przeciw grzechowi
Hebrajczyków 12:4-13
12:5 I zapomnieliście o napomnieniu, które się zwraca do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza;
12:6 Bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje.
12:7 Jeśli znosicie karanie, to Bóg obchodzi się z wami jak z synami; bo gdzie jest syn, którego by ojciec nie karał?
12:8 A jeśli jesteście bez karania, które jest udziałem wszystkich, tedy jesteście dziećmi nieprawymi, a nie synami.
12:9 Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali; czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć?
12:10 Tamci bowiem karcili nas według swego uznania na krótki czas, ten zaś czyni to dla naszego dobra, abyśmy mogli uczestniczyć w jego świętości.
12:11 Żadne karanie nie wydaje się chwilowo przyjemne, lecz bolesne, później jednak wydaje błogi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nie zostali wyćwiczeni.
12:12 Dlatego opadłe ręce i omdlałe kolana znowu wyprostujcie,
12:13 I prostujcie ścieżki dla nóg swoich, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej uzdrowione zostało.