Psychologia i kościół – Dave Hunt, T.A. McMahon
Muszę przyznać, że nie miałam wyrobionej konkretnej opinii na temat psychologii i jej wpływu na kościół. Nie do końca zdawałam sobie sprawę z tego jak wiele jej elementów, przez ostatnie kilkadziesiąt lat, przeniknęło do naszego myślenia o samych sobie. Książka „psychologia i kościół” pomogła mi zauważyć w jaki sposób Szatan próbuje zamącić w kościołach za pomocą, jak mogłoby się wydawać, niewinnych teorii, które „próbują pomóc” człowiekowi w rozwiązaniu jego problemów.
W drugim liście Piotra możemy przeczytać: „Boska jego moc obdarowała nas wszystkim co jest potrzebne do życia i pobożności”. Zastanówmy się nad tym wersetem: jak sobie radzili chrześcijanie przez dziewiętnaście stuleci bez istnienia psychologii? Jak bohaterowie wiary byli w stanie przetrwać bez psychoterapii? Czy psycholog to odpowiednia osoba do wysłuchiwania naszych problemów życiowych czy raczej powinien być to pastor, kaznodzieja czy brat lub siostra w Chrystusie?
„Akceptacja psychologicznego kłamstwa głoszącego, że brak miłości własnej jest naszym podstawowym problemem oznacza, że przykazanie Chrystusa miłuj bliźniego swego jak siebie samego musiało zostać zinterpretowane na nowo i podane jako nakaz miłowania siebie samego przede wszystkim. Dlaczego jednak Chrystus miałby nam przykazać, żebyśmy miłowali bliźnich tak jak miłujemy siebie samych, gdybyśmy nie miłowali siebie samych?” Głównym celem psychoterapii jest sprawić byśmy poczuli się lepiej. Człowiek wierzący, zwracający się o pomoc do psychologa raczej nie usłyszy o grzechu, o tym co powinien w swoim życiu zmienić by oddać Bogu chwałę, ale raczej co powinien zrobić by być szczęśliwszy. I to właśnie jest największą pułapką, w którą wiele osób daje się złapać i co oddala ich od Pana Boga. Kościół musi wrócić do Słowa Bożego jako jedynego i wystarczalnego przewodnika „życia i pobożności”. Jezus tak opisał źródło problemów człowieka: „Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, rozpusta, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa” (Ewangelia Mateusza 15:19). Skoro w sercu jest korzeń wszelkich problemów osobistych, rodzinnych i kościelnych – to czy możemy zrzucać winę na okoliczności?
Możliwe, że część osób czuje się oburzona tym co napisałam, ale warto wspomnieć, że Dave Hunt podaje wiele bardzo ciekawych, a zarazem przerażających faktów (książka została napisana w 2008 roku, więc teraz sytuacja może być inna) np. jak wiele dzieci w Stanach Zjednoczonych przyjmuje substancje psychotropowe. Możemy też się dowiedzieć, że obecnie wiele kościołów zatrudnia psychologów na etat oraz, że chętni na wyjazdy misyjne przechodzą testy psychologiczne. T.A. Mcmahon zarysowe również obraz najbardziej znanych postaci w psychologii: Zygmunta Freuda i Karola Junga. Byli to ludzie, którzy jawnie byli wrogo nastawieni do Pana Boga. Czy naprawdę mamy korzystać z ich pomysłów by pomagać chrześcijanom czuć się lepiej?
Na koniec chciałabym zacytować słowa, które najbardziej mnie poruszyły:
„Gdy Bóg powołał Mojżesza, by wrócił do Egiptu i wyprowadził swój naród z niewoli, ten stwierdził, że nie jest zdolny do wykonania tego zadania i prosił Boga, by wybrał sobie kogoś innego. Czy Bóg zarządził przeprowadzenie testu osobowości Mojżesza, by mu pokazać, że nadaje się do wykonania zadania? Czy uleczył jego fatalny obraz siebie samego lub beznadziejnie niskie poczucie własnej wartości? Czy zalecił terapię uzdrowienia wewnętrznego poprzez ujawnienie zagrzebanych głęboko w jego pamięci wspomnień o porzuceniu przez rodziców i wychowaniu w obcym domu, co spowodowało złe postrzeganie samego siebie? Czy zaproponował mu kursy samodoskonalenia, pewności siebie i sukcesu? Wręcz przeciwnie, Bóg po prostu powiedział „Będę z tobą!”.
Wydaje mi się, że psychologia w kościele to temat dyskusyjny, dlatego zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję i zapoznania się z tematem.
Ania Z.
PS. Książkę można kupić lub zamówić w naszej zborowej księgarni.
PPS. Biblioteczka zborowa dysponuje egzemplarzem do wypożyczenia.
