Kazanie biblijne z SERII 1 List Jana: 1 J 3:1-3, wygłoszone 22 października 2023 roku w I Zborze Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan Zagórna 10 w Warszawie.
3:1 Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał. 3:2 Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest. 3:3 I każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.
„Ten, który daje prawdziwą nadzieję” – Henryk Dedo
Kazanie biblijne na podstawie Ewangelii Łukasza 24:13-35 wygłoszone 8 maja 2022 w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, w Warszawie przy ul. Zagórnej 10.
24:13 I oto tego samego dnia dwaj z nich szli do miasteczka zwanego Emaus, które było oddalone o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. 24:14 I rozmawiali z sobą o tych wszystkich wydarzeniach. 24:15 A gdy tak rozmawiali i nawzajem się pytali, sam Jezus, przybliżywszy się, szedł z nimi. 24:16 Lecz oczy ich były zasłonięte, tak że go poznać nie mogli. 24:17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, idąc, prowadzicie z sobą? I przystanęli przygnębieni. 24:18 A odpowiadając jeden, imieniem Kleopas, rzekł do niego: Czyś Ty jedyny pątnik w Jerozolimie, który nie wie, co się w niej w tych dniach stało? 24:19 Rzekł im: Co? Oni zaś odpowiedzieli mu: Z Jezusem Nazareńskim, który był mężem, prorokiem mocarnym w czynie i w słowie przed Bogiem i wszystkim ludem, 24:20 Jak arcykapłani i zwierzchnicy nasi wydali na niego wyrok śmierci i ukrzyżowali go. 24:21 A myśmy się spodziewali, że On odkupi Izraela, lecz po tym wszystkim już dziś trzeci dzień, jak się to stało. 24:22 Lecz i niektóre nasze niewiasty, które były wczesnym rankiem u grobu, wprawiły nas w zdumienie, 24:23 Bo nie znalazły jego ciała, przyszły mówiąc, że miały widzenie aniołów, powiadających, iż On żyje. 24:24 Toteż niektórzy z tych, którzy byli z nami, poszli do grobu i zastali to tak, jak mówiły niewiasty, lecz jego nie widzieli. 24:25 A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. 24:26 Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? 24:27 I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach. 24:28 I zbliżyli się do miasteczka, do którego zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. 24:29 I przymusili go, by został, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. I wstąpił, by zostać z nimi. 24:30 A gdy zasiadł z nimi przy stole, wziąwszy chleb, pobłogosławił i rozłamawszy, podawał im. 24:31 Wtedy otworzyły się ich oczy i poznali go. Lecz On znikł sprzed ich oczu. 24:32 I rzekli do siebie: Czyż serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił do nas w drodze i Pisma przed nami otwierał? 24:33 I wstawszy tejże godziny, powrócili do Jerozolimy i znaleźli zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli, 24:34 Mówiących: Wstał Pan prawdziwie i ukazał się Szymonowi. 24:35 A oni też opowiedzieli o tym, co zaszło w drodze i jak go poznali po łamaniu chleba.
Kazanie biblijne pastora Sławomira Foks, na podstawie fragmentu z Pisma Świętego – List do Efezjan 6:17 – wygłoszone 8 grudnia 2019 w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, w Warszawie przy ul. Zagórnej 10.
