Kazanie biblijne na podstawie Dziejów Apostolskich 1:8, Ew. Jana 15:6, Ew. Mateusza 4:19, Ew. Łukasza 5:10, wygłoszone 20 listopada w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan na ul. Zagórnej 10 w Warszawie.
1:8 Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.
Dzieje Apostolskie 1:8
15:6 Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną.
Ew. Jana 15:6
4:19 I rzekł do nich: Pójdźcie za mną, a zrobię was rybakami ludzi!
Ew. Mateusza 4:19
5:10 Także i Jakuba, i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli towarzyszami Szymona. Wtedy Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, od tej pory ludzi łowić będziesz.
Kazanie biblijne na podstawie Ewangelii Mateusza 13:1-9.18-23; Ewangelii Marka 4:1-9.13-20 oraz Ewangelii Łukasza 8:4-15 wygłoszone 13 listopada w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan na ul. Zagórnej 10 w Warszawie.
Kazanie biblijne na podstawie Ewangelii Łukasza 7:36-50 wygłoszone 06 listopada 2022 w Kościele Ewangelicznych Chrześcijan, w Warszawie przy ul. Zagórnej 10.
7:36 I zaprosił go pewien faryzeusz, aby z nim jadł. Wszedłszy tedy do domu tego faryzeusza, zasiadł do stołu. 7:37 A oto pewna kobieta z tego miasta, grzesznica, dowiedziawszy się, iż zasiada przy stole w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowy słoik olejku. 7:38 I stanąwszy z tyłu u jego nóg, zapłakała, i zaczęła łzami zlewać nogi jego i włosami swojej głowy wycierać, a całując jego stopy, namaszczała je olejkiem. 7:39 Ujrzawszy to faryzeusz, który go zaprosił, mówił sam w sobie: Gdyby ten był prorokiem, wiedziałby, kim i jaka jest ta kobieta, która go dotyka, bo to grzesznica. 7:40 Na to Jezus rzekł do niego: Szymonie, mam ci coś do powiedzenia. A ten mówi: Powiedz, Nauczycielu! 7:41 Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był dłużny pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. 7:42 A gdy oni nie mieli z czego oddać, obydwom darował. Który więc z nich będzie go bardziej miłował? 7:43 A Szymon odpowiadając, rzekł: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. A On mu rzekł: Słusznie osądziłeś. 7:44 I zwróciwszy się do kobiety, powiedział Szymonowi: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twojego domu, a nie dałeś wody dla nóg moich; ona zaś łzami skropiła nogi moje i włosami swoimi wytarła. 7:45 Nie pocałowałeś mnie; a ona, odkąd wszedłem, nie przestała całować nóg moich. 7:46 Głowy mojej oliwą nie namaściłeś; ona zaś olejkiem namaściła nogi moje. 7:47 Dlatego powiadam ci: Odpuszczono jej liczne grzechy, bo bardzo miłowała. Komu zaś mało się odpuszcza, mało miłuje. 7:48 I rzekł do niej: Odpuszczone są grzechy twoje. 7:49 I zaczęli współbiesiadnicy rozważać w sobie: Któż to jest ten, który nawet grzechy odpuszcza? 7:50 I powiedział do kobiety: Wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju.